Αυτή είναι μια ιστορία με την οποία κάποιοι θα ταυτιστούν,άλλοι θα λησμονήσουν κι άλλοι θα αναγνωρίσουν τα πρόσωπα τους στις ακόλουθες αναφορές.Η ιστορία ξεκινάει την ημέρα που βγήκαν τα αποτελέσματα των πανελληνίων και συνειδητοποίησες πως πρόκειται να μετακομίσεις στην άλλη άκρη της Ελλάδας.Ο προορισμός σου,μια πόλη στην οποία μόλις πατήσεις το πόδι σου σε ενημερώνουν πως εδώ θα κλάψεις δυο φορές,την πρώτη φορά που θα έρθεις και τη στιγμή που θα φύγεις,δεν είναι άλλος από την Κομοτηνή.Η Κομοτηνή,είναι μια πόλη μικρή και οι περισσότεροι δεν την αγάπησαν απευθείας.Όσο περνούν τα φοιτητικά σου χρόνια ,συνειδητοποιείς πως αυτή η πόλη παρόλο που είναι τόσο μικρή κρύβει μια ομορφιά μεγάλη,που κρύβεται στις λεπτομέρειες.Αυτό που θα σε κάνει να αγαπήσεις την Κομοτηνή,είναι η ηρεμία της.Μια πόλη γεμάτη από φοιτητές,όμως με μια γαλήνη που την νιώθεις είτε τις ηλιόλουστες ,είτε τις κρύες και μουντές ημέρες του χειμώνα της.Σε αυτό το τόπο θα αγαπήσεις τις μυρωδιές από τα καφεκοπτεία στα καλντερίμια της παλιάς αγοράς,τα χρώματα που παίρνει ο ουρανός τα χειμωνιάτικα απογεύματα που ο ήλιος δύει από νωρίς,τον απέραντο ήλιο που φωτίζει τους δρόμους της πόλης από τους πρώτους μήνες του καλοκαιριού αλλά και το χιόνι που στολίζει τα πάντα τις πιο κρύες ημέρες του χρόνου.Αυτό που θα σε κάνει όμως να αγαπήσεις βαθιά την Κομοτηνή είναι οι άνθρωποι που θα γνωρίσεις.Τείνουμε να συνδέουμε εικόνες,μυρωδιές,τοποθεσίες ακόμη και αντικείμενα με ανθρώπους και θα το δεις πως στο μέλλον όποτε σκέφτεσαι την Κομοτηνή,θα σκέφτεσαι και τους ανθρώπους που γνώρισες και δέθηκες μαζί τους.Η Κομοτηνή θα είναι για εσένα τα πρωινά στη σχολή,τα ραντεβού στα συντριβάνια της πλατείας,ένα σημείο αναφοράς για νέους και παλιούς στην πόλη,θα είναι οι καφέδες,τα καλοκαιρινά βράδια στα μπαλκόνια,τα ξενύχτια που κάνατε μαζεμένοι σε ένα σπίτι.Η Κομοτηνή θα είναι για εσένα αυτά τα άτομα που επέλεξες από την πρώτη στιγμή να έχεις πλάι σου και μείνατε μαζί ως το τέλος.Δεν θα ξεχάσεις ποτέ τα γέλια και τα κλάματα που μοιραστήκατε,τα νεύρα ,τους τσακωμούς και τις διαφωνίες.Δεν θα ξεχάσεις ποτέ τις αμέτρητες βόλτες στην πλατεία και τους καφέδες στη Βενιζέλου.Δεν θα ξεχάσεις το άγχος που είχε κάθε εξεταστική,το διάβασμα που έριξες αλλά και τα ξενύχτια με ποτά και μουσική.Όταν τα χρόνια θα περάσουν ,θα θυμάσαι γεμάτος νοσταλγία τις ατελείωτες νύχτες που πέρασες σε έναν καναπέ,συζητώντας με τους φίλους σου.Θα θυμάσαι τις αγκαλιές.Θα θυμάσαι το παρεάκι σου γύρω από ένα τραπέζι με φαγητό και ποτά.Οι συζητήσεις δεν είχαν τελειωμό,η νύχτα γινόταν μέρα κι όμως εσείς ήσασταν καθισμένοι σε ένα καναπέ,με τσιγάρο στο χέρι.Η φοιτητική ζωή είναι μια από τις ωραιότερες εμπειρίες και αξίζει να τη ζήσεις με όλο σου το είναι,είναι ένα από τα ωραιότερα ταξίδια ,ειδικά όταν έχεις τους κατάλληλους συνοδοιπόρους!
Αφιερωμένο στη Μαρία και τη Γεωργία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε